Λατρεμενα κομματια-στιχοι

παλι καλα που εχω και το μαρακι να μου στελνει τετοια κομματια! :-D

Στίχοι: Γιάννης Αγγελάκας

Μουσική: Γιάννης Αγγελάκας

Πρώτη εκτέλεση: Γιάννης Αγγελάκας

Δεν ξέρω αν βρίσκεται κρυμμένος

στα νύχια σου ο Θεός

μα εσύ πιο πολύ μου μοιάζεις

για λύκος νηστικός

κι όταν στα πρόβατα αγορεύεις

για του έθνους το καλό

διάολε σε βλέπω να χορεύεις του κτήνους το χορό.



Πες μου πως γίνεται η αγάπη

να ζει απ' τη λέξη εχθρός

και πως θα βρω τη σωτηρία σκυμμένος και βουβός

κι αν πάλι αυτό το τραγουδάκι σου μοιάζει αιρετικό

διάολε φύγε άπό μπροστά μου, μου κρύβεις το Θεό.



Ποιος σκαλίζει το σκοτάδι στην ψυχή μου κι όταν χαίρομαι ποιος κλαίει

ποιος παλεύει να μισήσω το κορμί μου κι όταν τ' αγαπάω ποιος φταίει

ποιος φρενάρει και ρημάζει τη ζωή μου κι όταν προχωράω ποιος κλαίει

ποιος ζητά να χαμηλώσω τη φωνή μου κι αν του τ' αρνηθώ ποιος φταίει

Στίχοι: Γιάννης Αγγελάκας

Μουσική: Γιάννης Αγγελάκας

Πρώτη εκτέλεση: Γιάννης Αγγελάκας

Πέρα απ' τ' άστρα είν' η δικιά μας γειτονιά

Κατεβήκαμε με γέλια και τα όργανα στον ώμο

Έλα κάντε μας λιγάκι συντροφιά

Κουραστήκαμε απ' το δρόμο



Είχε κρύο από του Δία τη μεριά

Κι η Σελήνη ερημιά καθόλου κόσμο

ʼντε ανάψτε μας μια όμορφη φωτιά

Κουραστήκαμε απ' το δρόμο



Τέτοια νύχτα μαγεμένη και γλυκειά

Μας θυμίζει ένα φθινόπωρο στον Κρόνο

ʼντε ας παίξουμε μια τελευταία πενιά

Όπου να 'ναι ξαναβγαίνουμε στο δρόμο
.
.
υγ:ΓΙΑΝΝΗ ΖΟΥΜΕ ΓΙΑ ΝΑ ΣΕ ΑΚΟΥΜΕ!

Αλλάζει πρόσωπα η θλίψη
Στίχοι: Ξύλινα Σπαθιά

Μουσική: Ξύλινα Σπαθιά

Πρώτη εκτέλεση: Ξύλινα Σπαθιά

Αλλάζει πρόσωπα η θλίψη

ένα κορίτσι με κοιτάει

χορεύει, κι ύστερα πετάει

πάνω απ' τα μπάρ και τα ηχεία



Δεν έχει τίποτα να κρύψει

καμιά φορά αντί να κλαίει

χορεύει, κι είναι σαν να λέει

σπάστε την πόρτα αν δεν ανοίξει



Αλλάζει πρόσωπα η θλίψη

μαζεύει πίσω τα μαλλιά της

θυμίζεις μια μικρή κυρία

που όλο ξεχνάω τ' όνομα της



Ποιός θα τα βάλει με τη θλίψη

όσο αντιστέκεται νικάει

σ' όποιον τη ρίχνει από το θρόνο

εσένα λέει θέλω μόνο



Όταν τελιώνει η συναυλία

κάτι παιδιά έρχονται κοντά μου

στα σκονισμένα της αρχεία

λένε πως είδαν τ' όνομα μου



Κι εγώ αρχίζω να γελάω

αλλάζει πρόσωπα η θλίψη

ρωτάνε αν την αγαπάω

έστω για λίγο θα μου λείψει

ΚΑΤΙ ΣΑΝ ΨΕΜΑ-ΧΑΣΜΑ



Κύκλους κάνει το μυαλό μου

κι αρρωσταίνω στη ψυχή μου

γύρω να με τρώνει νιώθω

χάνω τη ζωή μου.



Χαραγμένη στο μυαλό μου

μια φανταχτερή πληγή μου

ψάχνω τρύπα για να φύγω

από το κορμί μου.



Είναι μέρες που σου βγαίνουν

είναι μέρες που δε βγήκαν

κι όλα αυτά που σε τρελαίνουν

δίπλα σου βρεθήκαν

Θλιβερό σε καταφέραν

λίγο λίγο σ' αρρωστήσαν

κι απομονωθήκαν όλοι

όσοι σ' αγαπήσαν.



Ξεφεύγω κι όλο λέω πως κοιτάζω μπροστά

και μένω στεγνός και είμαι αριθμός

οι μέρες μου περνάνε σα θλιμμένη σκιά

φαντάζω σωστός, δεν είμαι σωστός.



Κρατήθηκα από πάντα καρφωμένος καλά

και τώρα αργώ, τώρα ακροβατώ

το νιώθω και το ξέρω πως πατάω χαλαρά

στων άλλων το φως, σε ξένων το φως.



Ξεφεύγω κι όλο λέω πως κοιτάζω μπροστά

και μένω στεγνός και είμαι αριθμός

οι μέρες μου περνάνε σα θλιμμένη σκιά

φαντάζω σωστός, δεν είμαι σωστός



Συνήθεια νομίζω πως κρατάω κακιά

να παίρνω διαρκώς καινούρια στολίδια

να κόβομαι στα δύο, να ζητάω ματιά

στα σκουπίδια.



Κύκλους κάνει το μυαλό μου

κι αρρωσταίνω στην ψυχή μου

γύρω να με τρώει νιώθω

χάνω τη ζωή μου



Χαραγμένη στο μυαλό μου

μια φανταχτερή πληγή μου

ψάχνω τρύπα για να φύγω

από το κορμί μου

Τώρα μοιάζω κουρασμένος

τώρα κάτι μ' εκδικείται

τώρα το μυαλό μου ξένους

μοιάζει να μιμείται

Καταστρέφω το μυαλό μου

κι αρρωσταίνω στην ψυχή μου

ψάχνω τρύπα για να φύγω

από το κορμί μου